De lente is begonnen en dat betekent dat veel mensen hun hardloopschoenen weer uit de kast halen. Helaas zien we dat naast een explosieve stijging van het aantal hardlopers ook het aantal hardloopblessures de laatste jaren enorm is toegenomen.
Hardloopblessures
Een veel voorkomende hardloopblessure is een irritatie of ontsteking van de tractus iliotibialis. Deze blessure wordt ook wel runners knee, tractus ilioitibialis frictie syndroom of iliotibiale band syndroom genoemd.
Wat is de tractus ilioitibialis?
De tractus ilioitibialis is een peesplaat, die ontstaat uit twee spieren, te weten de musculus gluteus maximus en de musculus tensor fasciae latae. Deze peesplaat loopt vanaf de rand van het bekken, over de buitenzijde van het bovenbeen en hecht aan onder de knie, op de buitenkant van het scheenbeen (tibia). Bij het buigen van de knie verschuift de tractus ilioitibialis naar achter en bij het strekken van de knie naar voren. De tractus ilioitibialis schuift over een uitstekend botpunt van het bovenbeen (laterale femur condyl).
De hardloopblessure: “runners knee”
Een runners knee kenmerkt zich door pijn aan de buitenzijde van de knie, die kan doortrekken in het onderbeen. In eerste instantie treden de pijnklachten vaak pas op na het lopen. Later treden de klachten ook op tijdens het lopen en verergeren naarmate de loopafstand toeneemt. Uiteindelijk kunnen de klachten zelfs constant aanwezig zijn.
Deze blessure kan het gevolg zijn van overbelasting of een verkeerde belasting, meestal ten gevolge van versleten of slecht schoeisel, een verkeerde looptechniek, een beenlengteverschil of standsafwijking van de voet of knie of van een musculaire disbalans.
De diagnose van een runners knee
De diagnose kan door de fysiotherapeut worden gesteld aan de hand van een vraaggesprek en een lichamelijk onderzoek waarbij specifieke testen worden uitgevoerd. Middels echografie kan de diagnose eventueel worden bevestigd, maar dit is vanwege het vaak duidelijke klachtenbeeld niet altijd nodig.
Hoe ziet de behandeling eruit?
De behandeling hangt af van de fase waarin de blessure zich bevindt. In de acute fase wordt rust geadviseerd om de peesplaat te laten herstellen. Ook kan er met ijs gekoeld worden om de ontstekingsverschijnselen te bestrijden. Is de ontstekingsfase voorbij, dan kan worden gestart met oefentherapie, die eventueel ondersteund kan worden met medical tape, dry needling, shockwave en/of rekoefeningen.
Onderstaande oefeningen kunnen worden gedaan om de musculaire disbalans en daarmee de hardloopblessure te helpen herstellen, maar kunnen ook preventief worden gedaan.
Oefening 1: Squat
Oefening 2: Donkey Kicks
Oefening 3: Clamchells
Oefening 4: Lunges
Oefening 5: Bridging
